اسكندري: به هرحال واردات به ساخت لطمه ميزند و در تمام دنيا در حالتي كه محصولي در يك سرزمين ساخت شود، براي واردات آن جنس محدوديت ايجاد ميكنند، البته بهتر ميباشد به جاي تمركز بر روي اين مساله توليد كننده تجهيز شود .
بعضا وقتها ميگويند، چرا اين قدر كفش وارد ميشود، اينجانب اين سوال را ميپرسم آيا مصرف كننده حق ندارد كفش عالي بخرد؟ من ميگويم مصرف كننده حق دارد، اگر كفش خوب فرنگي موجود بود، كفش عالي بخرد . مصرفكننده جرم نكرده ميباشد كه با جلوگيري از واردات مجبور به مصرف كفش بيكيفيت شود .
من عنوان يك توليدكننده ميگوييم مي بايست به جاي تمركز روي اين مسائل به درد توليدكننده رسيدگي شود و توليدكننده براي ساخت كفش با كيفيت تجهيز شود .
براي شكستن قيمتها بايستي هزينه سربار را كاهش بخشيد چون در ساخت انبوه هزينهها ميشكند .
قيمت توليد كفش در ايران بالاست، چون عمر كار كوتاه مي باشد و توليد كننده با يك كارخانه كوچك ايجاد ميكند .
ما چطور كالاي خارجي را ميبينيم، ولي حمايت آنها را از توليدشان نميبينيم .
واردات مواد اوليه براي ما افتخار نمي باشد ولي چارهاي نداريم، زيرا كيفيت توليدات داخلي مناسب نميباشد . نبايد با جلوگيري از واردات مردم را بدون چاره به خريد كالاي بيكيفيت كنيم .
دولت به حافظه اينكه وظيفههاي خودش كار نكند، جلوي واردات را ميگيرد در حالي كه كنترل واردات امري صحيح است، اما مهمتر از آن تقويت ساخت داخلي هست .
زماني توليد كننده مواد اول ندارد چه طور ساخت كنند . دولت به جاي پرداختن به مسائل متعدد از صادرات حمايت كند و حمايت از اين مقوله با تجهيز توليدكنندگان و پرداخت وام ها بانكي امكانپذير مي باشد .
وام بانكي در توليد معنا ندارد . و به هيچ عنوان به توليدكنندگان وامي پرداخت نميشود، در شراي هم داده شود آن قدر نتيجه بالايي دارااست كه هيچ منفعتي براي ساخت كننده ندارد .
چين و تركيه با بهرههاي اندك بانكي جلوي ما ايستادند و اين كشورها با حمايت تمامي جانبه از توليد پيشروي قد دانش كردند .